We leven in een prestatiegerichte maatschappij. Het behalen van doelen en het nastreven van succes worden ons al vroeg aangeleerd. Via onze opvoeding, het schoolsysteem, de carrière ladder. Zelfs op de kleuterschool wordt al gekeken naar de cognitieve potentie van kinderen.

En laten we eerlijk zijn: een hoge lat kán motiveren. Je wint tenslotte geen gouden medaille door achterover te leunen. Maar het probleem is dat de nadruk vrijwel altijd ligt op wat zichtbaar is: resultaten, prestaties, succes. De buitenkant.

Wat er onder die laag schuilgaat – twijfel, kwetsbaarheid, eerlijkheid – past daar vaak niet bij.

Ik sprak vorige week een collega die twijfelde of ze op social media eerlijk kon delen dat haar cursussen deze keer niet volzaten.
Ik vond haar openheid juist verfrissend, maar haar reactie bleef hangen:
"Succesverhalen verkopen nou eenmaal beter. Eerlijkheid blijkbaar niet."

En ik snap haar.
Laatst zat ik aan tafel met andere moeders en hoorde ik zinnen als:
"Waarom had ze niet gewoon die goede baan aangenomen?"
"Waarom moest ze zo nodig gaan reizen?"
"Zou het niet beter zijn als ze werk zocht in de richting van haar diploma?"

Goedbedoelde, bezorgde opmerkingen – maar het raakte een dieper thema.
We zijn zó geconditioneerd om succes te koppelen aan zekerheid, waarde en erkenning.

En dus gaan we twijfelen als het even niet ‘loopt’, als onze route anders is, als we voelen dat we eigenlijk iets anders willen dan de norm.

Mijn dochter heeft een tatoeage die zegt:

‍
“Everything comes in waves.”

‍
En dat klopt. Het leven is niet lineair. Succes is geen constante lijn omhoog. Er zijn ups en downs en de kunst is misschien niet om alleen de hoogste golven te pakken, maar om te leren surfen op alles wat zich aandient.

Wat als we niet alleen streven naar maatschappelijk succes, maar óók ruimte maken voor menselijk succes?
Voor groei, bewustzijn, eerlijkheid en af en toe stil staan.
Dat is net zo waardevol, al levert het misschien minder likes op.

Hoe kijk jij hiernaar?
Voel je herkenning, weerstand, nieuwsgierigheid? Ik hoor graag van je.

Liefs,

Eleonore